Helförin var lygi

Þessi frétt slær allt út sem áður hefur verið logið í fjölmiðla á byggðu bóli.

Árlegt brottkast þorsks og ýsu á Íslandsmiðum er ekki undir 50-70 þúsund tonnum !

Aldrei áður hefur jafn miklu magni af þorski og ýsu verið kastað í sjóinn eins og á síðasta ári.

Fiskveiðiárið sem nú er ný hafið mun að öllum líkindum slá út allt það sem menn hafa áður séð í þessum efnum.

Leiða má líkum að því að ef ekki verða breytingar á úthlutuðum heildarafla í þorsk og ýsu mjög fljótlega þá fari brottkastið yfir 100 þúsund tonn í þessum tegundum.

Þessi niðurstaða Hafró um heildarbrottkast á þorski og ýsu er rétt innan við 2% af sannleikanum.

Líkt og Mahmoud Ahmadinejad Íransforseti heldur því fram að helförin hafi verið lygi reyna forystumenn Hafró og LÍÚ að segja okkur að brottkast í illræmdasta kvótakerfi veraldar sé lygi !

1.935 tonnum af ýsu var hent í hafið

Það þarf að ræða makrílinn

Ekki er forsvaranlegt að úthluta kvóta á makríl eftir veiðireynslu þeirra örfáu skipa sem getað hafa stundað þessar ofbeldisfullu veiðar í skjóli yfirburða sinna sem þeir fengu með kaupum á rándýrum skipum vegna sérstaks vinskapar (og sérstöðu Samherja innan Glitnis hf) við eigendur bankanna.

Úthlutun makrílkvóta þegar þar að kemur ætti skilyrðislaust að lúta almennum leikreglum þannig að allir geta setið við sama borð.

Kemur þá til kasta ríkisins að bjóða kvótann út gegn gjaldi í ríkissjóð.

Það væri algjört brjálæði að ætla að gefa þeim makrílkvótann sem er að verðmæti svipað og allur þorskkvótinn.

Þá væri ekki langt að bíða þess að þeir væru búnir að verðleggja hann og veðsetja í útlöndum til næstu áratuga.

Einnig er algjörlega óásættanlegt að veiða þennan dýra fisk (makríl) í bland við síld og gefur það augaleið hvers vegna.

Komum við þá lið nr, 15 í tillögum mínum sem ég hef áður sent ykkur en þar stendur

(15. Flottrollsveiðar verði alfarið bannaðar innan 200 sml íslenzku landhelginar með þeirri tímabundnu undanþágu að veiðar á kolmunna í flottroll verði heimilar undir ströngu eftirliti innan landhelginar á afmörkuðu svæði SA af landinu.

Það er ekkert mál að sjá muninn á makríl og síld á leitartækjum í dag og lítið mál að veiða hann í hringnót með réttri fellingu en skipin verða að vera hljóðlát og segir sig sjálft að þessi risa stóru vinnsluskip (umhverfissóðar og grútaprammar) hafa lítið í þær veiðar að gera.

Einnig mætti skipta við suma (grútarprammana) á makrílkvóta og bolfisk (þorski / svipuð verðmæti)og leggja kvótan inn í auðlindasjóð sem síðan ráðstafaði honum gegn gjaldi til nýliða og inn í strandveiðar.

Hinn nýi Fiskveiððasjóður ætti einnig að hafa tekjur af þessu.

Makríllinn hefur reynst útgerðinni mikil búbót

Árásinni verður hrundið

Sagði Guðmundur Hauksson, fyrrum sparisjóðsstjóri SPRON í yfirlýsingu sem hann sendi Morgunblaðinu 28.06.2002.

Hvað varð um nefndan Guðmund sparisjóðsstjóra ?

Hörmuleg staða Húnvetninga

Húrra fyrir auðlinda- og umhverfissköttum

Deiglan - vefrit um þjóðmál:

Jón Steinsson lektor í hagfræði við Columbia háskóla á deiglan.com

“Þó fyrr hefði verið,” segir hann. “Stór hluti af tekjum margra ríkja koma í gegnum auðlindagjöld/skatta af sameiginlegum náttúruauðlindum (aðallega olíu).

Ísland er líklega það land í heiminum sem býr yfir mestum náttúruauðlindum miðað við höfðatölu. En á Íslandi hafa skattgreiðendur ekki notið góðs af þessum sameiginlegu auðlindum svo neinu nemur.

Þær hafa þess í stað verið afhentar án endurgjalds (í tilfelli fiskistofnanna) eða seldar með afslætti til erlendra álfyrirtækja (í tilfelli orkunnar).

Það er tími til kominn að slíkt breytist.

Óbærilegur léttleiki tilverunnar

Hann fer mikinn guðfaðir ice-save í Lux á blogginu sínu í dag.

Spriklar og rótar upp sælöðrinu í allar áttir, hringsnýst í björgunarstólnum sem hann var settur nauðugur í og neitar að láta draga sig að landi.

Óbærilegur léttleiki tilverunnar ?

Fyrstu skref til breytinga á kvótakerfinu

1. Tegundatilfærsla verði afnumin með öllu.

2. Heimiluð geymsla á kvótum milli ára verði aðeins 2%.

3. Veiðiskylda verði aukin upp í 90%.

4. Ufsi, skötuselur, úthafsrækja, sandkoli og skrápflúra verði tekin út úr kvóta ekki síðar en 1. janúar 2010.

5. Línuívilnun verði aukin í 25 %.

6. Heimilt verði að koma með allt að 15% afla í undirmál sem reiknist einungis 30% inn í kvóta.

7. Byggðakvóti verði afnuminn 1. september 2010.

8. Núverandi fyrirkomulagi við löndun í VS sjóð verði hætt en í staðin verði sett á VS-gjald (td, 2,5%) á allan landaðan afla (brúttóverðmæti) sem renni óskipt í VS sjóðinn.

9. Dragnótaveiðar verði bannaðar víðast hvar innan 4,5 sjómílna miðað við grunnlínupunkta en þar sem landfræðileg nauðsyn þykir til verði miðað við dýpi en þá einungis yfir takmarkaðan tíma ársins.

10. Togveiðar verði alfarið bannaðar öllum skipum innan 12 mílna fiskveiðilögsögunar.

11. Netaveiðar verði alfarið bannaðar allt árið fyrir fyrir ofan 120 faðma dýpi með þeirri undantekningu að sérstök strand-netaleyfi verði veitt árstíðabundið til skötuselsveiða, kolaveiða og grásleppuveiða með sérstökum skilyrðum um stærð skipa, möskvastærð, dýpt neta og netafjölda.

12. Meðafli hjá skipum sem hafa strand-netaleyfi verði alfarið undanskilinn kvóta.

13. Veiðar véla-beitningabáta yfir 15 metrum verði bannaðar innan 6 sml, frá grunnlínupunktum.

14. Veiðar frystitogara verði bannaðar ofan við 120 faðma dýpi í fiskveiðilögsögunni.

15. Flottrollsveiðar verði alfarið bannaðar innan 200 sml íslenzku landhelginar með þeirri tímabundnu undanþágu að veiðar á kolmunna í flottroll verði heimilar undir ströngu eftirliti innan landhelginar á afmörkuðu svæði SA af landinu.

16. Loðnuveiðar verði einungis leyfðar á vetravertíð til manneldis og hroggnatöku. Ekki verði heimilt að veiða loðnu austan línu sem dregin verði réttvísandi í suður frá Dyrhóley og norðan línu sem dregin verði réttvísandi í vestur frá Garðskaga.

17. Stefnt skal að því svo fljótt sem verða má að færa alla starfsemi Fiskistofu, Siglingastofnunar, Landsbjargar og Slysavarnarskólann til Landhelgisgæslunar og sameina þessar stofnanir undir merkjum Strandgæslu Íslands.

18. Stefnt skal að stofnun nýs Fiskveiðisjóðs eins fljótt og kostur er.

19. Stefnt skal að algjörum aðskilnaði veiða og vinnslu eins fljótt og verða má en eigi síðar en 1. september 2010.

20. Stefnt skal að lagasetningu um að allann fisk skuli selja á mörkuðum innanlands.

21. Allir fiskmarkaðir og hafnarvogir á Íslandi verði í eigu og undir ströngu eftirliti ríkisins.

22. Verslun með sölu og leigu á kvóta verði alfarið á höndum opinberrar stofnunar og verði farið eftir almennum leikreglum, sanngjörnum og sýnilegum almenningi.

23. Sett verði á fót "Sannleiks og sáttarnefnd" svo fljótt sem verða má og verði hún skipuð þingmönnum úr öllum flokkum. Starf nefndarinnar verði að kalla til sjómenn og útgerðamenn og yfirheyra þá um galla og brot í núverandi fiskveiðistjórnunarkerfi.

Strandveiðar handfærabáta.

1. Þorskkvóta handfærabáta þarf að stór auka í strandveiðikerfinu og gefa ufsann frjálsan.

2. Laga þarf skiptingu á milli svæða með tilliti til árstíða og heimila færslu kvóta á milli svæða.

Samstarf vísinda og veiða skiptir sköpum

Það þarf að ræða makrílinn

Ekki er forsvaranlegt að úthluta kvóta á makríl eftir veiðireynslu þeirra örfáu skipa sem getað hafa stundað þessar ofbeldisfullu veiðar í skjóli yfirburða sinna sem þeir fengu með kaupum á rándýrum skipum vegna sérstaks vinskapar og sérstöðu Samherja hf, og fleiri inna fyrrum gjaldþrota bankanna.

Úthlutun makrílkvóta þegar þar að kemur ætti skilyrðislaust að lúta almennum leikreglum þannig að allir geta setið við sama borð.

Kemur þá til kasta ríkisins að bjóða kvótann út gegn gjaldi í ríkissjóð. 

Það væri algjört brjálæði að ætla að gefa þeim makrílkvótann sem er að verðmæti svipað og allur þorskkvótinn.

Þá væri ekki langt að bíða þess að þeir væru búnir að verðleggja hann og veðsetja í útlöndum til næstu áratuga.

Einnig er algjörlega óásættanlegt að veiða þennan dýra fisk (makríl) í bland við síld og gefur það augaleið hvers vegna.

Það er lítið mál að sjá muninn á makríl og síld á leitartækjum í dag og lítið mál að veiða hann í hringnót með réttri fellingu en skipin verða að vera hljóðlát og segir sig sjálft að þessi risa stóru vinnsluskip (umhverfissóðar og grútaprammar) hafa lítið í þær veiðar að gera.

Einnig mætti skipta við suma (grútarprammana) á makrílkvóta og bolfisk (þorski / svipuð verðmæti)og leggja kvótan inn í auðlindasjóð sem síðan ráðstafaði honum gegn gjaldi til nýliða og inn í strandveiðar.

Hinn nýi Fiskveiððasjóður ætti einnig að hafa tekjur af þessu.

Flottrollsveiðar ættu alfarið að vera bannaðar innan 200 sml íslenzku landhelginar með þeirri tímabundnu undanþágu að veiðar á kolmunna í flottroll verði heimilar undir ströngu eftirliti innan landhelginar á afmörkuðu svæði SA af landinu.

Makríll gefur milljarða

Minni Vestfjarða

Sú var tíð að sjávarþorpin á vestfjörðum voru eins og blóm í eggi. Iðandi mannlíf, menning og sagan út um allt.

Eins og segir í sögu Hrafna flóka. "smjör draup af hverju strái" eilíft vor í lofti og bjartsýnin réð ríkjum hjá hverri sálu.

Fólkið sem bjó í þorpunum byggði sér bæi, skóla, bryggjur, flugvelli og vegir voru lagðir. Útvegsbændur byggðu sér öflug skip og fiskhús af flottustu hönnun þess tíma.

Fræknustu sjómenn og fengsælustu skipstjórar við N Atlandshaf mönnuðu flota vestfirðinga sem var sá öflugasti og best búni í víðri veröld. Valinn maður í hverju rúmi.

Harðduglegir íbúar þorpana höfðu nóg að bíta og brenna og atvinnan var meiri en næg fyrir alla.

Erlendir sem íslenzkir farandverkamenn komu í þorpin til að aðstoða heimamenn við að gera verðmæti úr öllum þeim afla sem barst að landi.

Frystihús, salthús, skreiðarhús, fiskimjölsverksmiðjur og lýsisbræðslur voru í hverju þorpi sem möluðu samfélaginu og eigendum sínum gull allt árið.

Peningarnir flóðu frá útlöndum líkt og í lækjum og hagsældin í þorpunum var mikil.

Árið var 1983: Fiskifræðingar og stjórnmálamenn fundu það út að þorskstofninn við Ísland væri ofveiddur.

Þetta sama ár var komið á kvótakeffi við stjórn fiskveiða. Vestfirðingar vöruðu við slíkum bölsýnis spám og töldu að um náttúrlega niðursveiflu væri að ræða.

Vestfirðingar vöruðu við markaðsdrifnu kvótakerfi í fiskveiðum og að sjávarþorpin við Ísland gætu nánast þurkast út þar sem fiskveiðiheimildirnar færðust á hendur örfárra braskara sem gerðu sér sjómennina að þrælum og leiguliðum.Árið er 2009.

Sjávarþorpin á Vestfjörðum og víðast hvar á landinu eru eins og eyðibýli. Skipin upp höggvin, brend, sökt, eða þeim hreinlega verið stolið eins og mörg dæmin sanna.

Tilvitnun í Íslandsljóð Einars Benediktsonnar.

Þú fólk með eymd í arf !

Snautt og þyrst við gnóttir lífsins linda,

litla þjóð, sem geldur stórra synda.

Tilvitnun lýkur.

Örfá sjávarútvegsfyrirtæki eru eftir á Vestfjörðum, nánast allur flotinn er farinn.

Stór hluti af íbúunum er flúin eða við það að flýja.

Þeir sem fara og eru farnir eru flest allir meira og minna gjaldþrota og eignarlausir.

Þeir sem eftir hokra verða að sætta sig við sjálfskipuð yfirvöld þorpanna sem haga sér flest líkt og Jóhann Bogesen stórversír á Óseyri við Axafjörð forðum daga í söguni Sölku Völku.

Það er komið meira en nóg af ofbeldi sem íslenzk stjórnvöld hafa farið fram með gegn íbúunum í sjávarþorpum vestfjarða.

Það verður aldrei sátt né friður á meðan ekki verður snúið til réttlætis og fiskveiði auðlindinni aftur skilað. 

Áhöfn Baldurs sagt upp