Hvers vegna þarf strangari löggjöf um krókaveiðar á Íslandi en í Noregi - og stenst það mannréttindaákvæði stjórnarskrár Íslenska lýðveldisins ?

Það virðist orðið að hefð á Íslandi þegar málefni fiskveiðistjórnar eru til umræðu, að skauta létt yfir aðalatriði málsins, -  en oftar en ekki eru haldnar langar ræður um aukaatriði.

En það sem verra er - er að vanþekking alþingismanna opinberast einnig á því hvaða grundvallaratriði þarf að hafa í heiðri þegar löggjöf er til umræðu sem takmarkar mannréttindi.

Til þess að takmarka slík mannréttindi (atvinnufrelsi)  í siðuðu landi - þarf slíkur lagabálkur  að fara gegn um fyrirfram ákveðna "síu" - að slík löggjöf standist mannréttindaákvæði stjórnarskrár viðkomandi lands:

Úr Stjórnarskrá lýðveldisins

75. gr. [Öllum er frjálst að stunda þá atvinnu sem þeir kjósa. Þessu frelsi má þó setja skorður með lögum, enda krefjist almannahagsmunir þess.

Samkvæmt annarri setningu 75. gr. stjórnarskrár, "enda krefjist almannahagsmunir þess".....

... verða að liggja fyrir rökstuddar  SANNANIR  sem duga til að svipta almenning í sjávarbyggðum frelsi til að róa til fiskveiða.

Hvaða sannanir liggja á borðinu um einhverja "hættu" af krókaveiðum.  Ágiskanir út loftið  duga skammt!!

Umrætt "minna frumvarp" virðist  (hugsanlega?) til þess fallið að koma að einhverju leyti til móts við áminningu mannréttindanefndar Sameinuðu Þjóðanna  um mannréttindabrot í lögum um stjórn fiskveiða hérlendis - en betur má ef duga skal!

Löggjöfin um þetta "minna frumvarp" virðist því í rétta átt - en gengur of skammt.

Gallinn við umræðuna nú - er að lítil umræða er um þau grundvallar-mannréttindi sem um er að ræða.

T.d:

 - hvers vegna þarf strangari löggjöf á Íslandi um krókaveiðar - en gilda nú í Noregi um slíkar veiðar? 

Í Noregi gildir einföld almenn regla um krókaveiðar báta undir 11 metrum.

Þar er heimilt  að veiða allt að 38 tonn af þorski pr. bát - á slíka báta -  og ótakmarkaðar heimildir eru til veiða í aðrar fisktegundir á slíkum bátum.

Ef - engin - merkjanleg "hætta" er af slíku fyrirkomulagi  við veiðar báta í Noregi undir 11 metrum - hver er þá "hættan" af sambærilegu fyrirkomulagi hérlendis?

Ef slíkir bátar veiða meira en umrædd 38  tonn af þorski  í Noregi - kemur 50% gjald (auðlindagjald?) á  landaðan þorskafla af umframveiði - umfram umrædd 38 tonn.

Gjaldið rennur beint til viðkomandi sveitarstjórnar við sölu aflans.

Í Noregi hlýtur að ríkja:

• sömu fiskifræðilegu grundvallaratriðin
• og sömu mannréttindákvæðin 
• svo hvers vegna þarf löggjöf á Íslandi að vera langtum róttækari en í sambærileg löggjöf í Noregi - um sama málefnið?

Er ekki kjarni málsins sá - að í Noregi eru uppfyllt þarna þau atriði sem varða tilgreinda 75. gr. stjórnarskrár Íslands - og jafnræðis er  einnig gætt skv 65. gr stjórnarskrár...

65. gr. [Allir skulu vera jafnir fyrir lögum og njóta mannréttinda án tillits til kynferðis, trúarbragða, skoðana, þjóðernisuppruna, kynþáttar, litarháttar, efnahags, ætternis og stöðu að öðru leyti.

Nú fer þessi tillaga til sjávarútvegsnefndar.

Ég myndi vilja sjá tillöguna koma aftur frá nefndinni þannig að allir nefndarmenn sjávarútvegsnefndar Alþingis sameinist um Norsku leiðina og  þetta verði fyrsta skrefið í að afnema tilefnislausa ofstjórn á fiskveiðum hérlendis - ofstjórn sem ekki stenst tilgreind  ákvæði stjórnarskrár lýðveldisins. 

Rétt er svo að hafa í huga - að lagaheimild til ofstjórnar -(alvarleg skeðring mannréttinda án faglegs tilefnis),

kann að vera refsivert mannréttindabrot, sem þá er á ábyrgð viðkomandi fagráðherra.

Allir þingmenn skrifa undir drengskaparheit að stjórnarskrá lýðveldisins.

Ráðherrar, ráðuneytisstjórar og æðstu embættismenn ríkisins - undirrita einnig slík skjöl í votta viðurvist - embættiseið - um að virða stjórnasrkrá lýðveldisins. 

Grein eftir Kristinn Pétursson.

Kynna útreikninga um áhrif kvótafrumvarpa

Athugasemdir

[Ólafur Örn Jónsson, 2.6.2011 kl. 12:22]

Með "Tvíhöfðanefndinni" voru frjálsar handfæraveiðar stöðvaðar og settur kvóti í þeim eina tilgangi að búa til verð á kvóta af óveiddum fiski. Enginn fiskur mátti vera utan kvóta. Svo verðið stæði og veðin væru haldbær.

Það voru engin rök fyrir því að afnema þessar frjálsu veiðar og hlógu menna af þessu því að ef ekki er hægt að leyfa frjálsar handfæraveiðar er hægt að hætta öllum veiðum hér við land því þá er ekkert eftir.