Steinbítahamar

Á Selárdalshlíðum hinum nyrðri gengur klettur einn í sjó fram, sem heitir Steinbítahamar og er þar allmikið dýpi.

Sagt er að nafnið dragi hann af því, að steinbítar hafi verið þar á land dregnir.

Eitt sinn lá þar maður nokkur við að vorinu í kofa, sem hann hafði byggt á lítilli flöt fyrir ofan hamarinn.

Var hann einn og dró mikið bæði af steinbít og öðrum fiski.

Hvítasunnudag einn hvarf maðurinn og kom ekki í ljós framar.

Var talið að hann hafi rennt færi um morguninn og komið í flyðru og hafi hún kippt honum fram af.

 

Heimild: Helgi Guðmundsson, Vestfirskar sagnir.