Rockefeller heilkennin

Skömmu fyrir aldamót 1900 var John D. Rockefeller sennilega hataðasti maður Ameríku. Slóð hans var þakin gjaldþrota keppinautum og í röðum verkamanna var hann hataður fyrir vægast sagt óprúttna framkomu í nokkrum verkföllum.

Til að hressa upp á mannorðið réði hann til sín fremsta auglýsingasérfræðing samtímans, Ivy Lee. Hann ráðlagði gamla ógnvaldinum að gefa árlega lítið brot auðæfa sinna til háskóla, sjúkrahúsa og annarra líknarmála, en gera það á eins áberandi hátt og mögulegt var.

Til að tryggja vinsamleg blaðaskrif ráðlagði hann Rockefeller að ganga með gljáandi smápeninga upp á vasann í hvert sinn er hann kæmi fram opinberlega og gefa smákrökkum sem væru viðstaddir. Með þessum aðferðum tókst John D. að hreinsa mannorð sitt í augum almennings og fékk smám saman orð á sig fyrir að vera göfugt og barngott gamalmenni.

Gjafastarfsemin tók brátt á sig vísindalegri svip og árið 1913, við tilkomu tekjuskattsins, breyttust góðgerðastofnanir í hrein gróðafyrirtæki. Þingmaðurinn Wright Patman gerði töluvert viðamikla rannsókn á viðskiptaháttum góðgerðastofnana snemma á síðasta áratug.

[Wright Patman, TAX-EXEMPT FOUNDATIONS: THEIR IMPACT ON SMALL BUSINESS, 1964] Gott dæmi um hvernig hægt er að spila á þetta kerfi kemur fram í skýrslu um stofnanir David G. Baird, eiganda Baird and Company. Árið 1937 stofnaði hann þrjár "góðgerða"stofnanir og tíu árum seinna voru samanlagðar tekjur þeirra 7.250.000 dollarar.

Öll þessi ár voru þær önnum kafnar við að gefa hverri annarri gjafir og aðeins 160.000 dollarar sluppu út fyrir hringinn í formi raunverulegra gjafa. Á þennan máta sparaði Baird sér milljónir í skatta. Sami leikurinn er leikinn í sambandi við erfðaskatta; ættarauðurinn er látinn ganga á milli kynslóða í gegnum góðgerðastofnanir—skattfrjálst.

Samherji gefur 75 milljónir

Undirlægjuháttur eða heimska sjávarútvegsráðherra ?

Óskiljanlegt er með öllu að risa stórir kvótar á makríl séu gefnir útgerðarmönnum sem eru um fimmtán milljarða virði í útleigu ef miðað er við hlutfall af meðal leiguverði skötusels sem ríkið leigir út að hluta.

Einnig fæ ég ekki betur séð en að uppgefið (25 milljarðar) útflutningsverðmæti á makríl (miðað við 147 þúsund tonn upp úr sjó) sé um 25% of lágt ef tekið er tillit til heimsmarkaðsverðs á makríl í nóvember 2011.

Er þetta enn eitt dæmið um algjört óhæfi Jón Bjarnason sem ráðherra.

25 milljarðar vegna makríls

Fyrning greifanna

Kvótagreifar segja, að við séum að ráðast á sjávarútveginn. Það er rangt, við viljum bara losna við greifana úr sjávarútvegi. Þeir segja, að við séum að ráðast á sjávarplássin. Það er rangt, við viljum frelsa plássin úr klóm greifanna. Þeir segja, að við séum að ráðast á sjómenn og fiskverkafólk. Það er rangt, við teljum aðra hæfari en greifana til að reka útgerð og vinnslu. Kvótagreifar eru alls ekki það sama og sjávarútvegur, sjávarpláss, sjómenn og fiskverkafólk. Með því að fyrna greifana fáum við inn nýja aðila. Þeir geta rekið útgerð og fiskvinnslu þannig, að samfélag og starfsfólk fái arð.

Af: jonas.is

Gleðileg jól kæru vinir

Er brottkast á síld orsökin fyrir sýkingu í stofninum ?

Það læðist að manni sá grunur að ástæðan fyrir sýkingu síldarstofnsins sé sá gengdarlausi sóðaskapur sem viðgengist hefur á síldarmiðunum sl, nokkur ár.

Risavaxin flottrollsskip með fullvinnslu um borð hafa verið að ryðja sér til rúms með aukinni græðgisvæðingu í sjávarútvegi.

(Ryksugutogarar eins og Kristján Ragnarsson fyrverandi formaður LÍÚ kallaði þýsku vinnsluskipin fyrir 30 árum).

Undanfarin ár hefur síldinni verið skóflað upp í stórum stíl upp í fjöru við Grundarfjörð og víða. Mörg skip hafa fengið mun meira magn en þau hafa ráðið við að taka um borð og oft á tíðum hefur mörg hundruð tonnum verið slept dauðum niður á veiðislóðina.

Fullvinnsluskipin eru gjörn á að liggja yfir og nálægt veiðislóð síldarinnar sólarhringum saman og smásíld, slóg, hausar og ýmis afskurður fer þá í hafið í þúsunda tonna tali.

Ekki er ósennilegt að þetta sé ástæðan fyrir ástandinu á síldarstofninum í kringum landið !

Eins vakna upp spurningar um hvers vegna síldin hefur þjappað sér á mjög svo óvenjuleg svæði inn í Grundarfirði og innan skerja við Stykkishólm.

Hvaða áhrif hafa hinir nýju öflugu fjölgeislamælar á síldartorfunar í bland við mörgþúsund hestafla vélbúnað síldarskipanna ?

Nú verður ekki undan því vikist að "FISKISTOFA" ransaki málið og beiti við það sömu aðferðum og stofnunin hefur notað á undanförnum árum gegn ýmsum einyrkjum með veiðileyfissviftingum.

Mikið um dauða síld við Stykkishólm