Bara peningar og völd ?

Tuttugu fræðimenn settu sig í samband við yfirvöld í vor og buðust til að hefja rækilega rannsókn á áhrifum kvótakerfisins og áhrifum veiðanna á mannlíf og lífríki sjávar.

Þeir þættir sem fræðimennirnir tuttugu vildu og vilja rannsaka er sjálfbær nýting sjávarauðlindanna til langframa, eins og segir í bréfi þeirra til stjórnvalda, þekking á lífríki sjávar og rekstrarumhverfi sjávarútvegsfyrirtækja og samfélagslegar forsendur sjávarútvegsins.

Stjórn fiskveiða er samfélagslegt málefni, segir í bréfi fræðimannanna, hún snýr að manngerðu fyrirkomulagi um hvernig veiðar fara fram, hverjir fá að veiða og hvernig afrakstri er skipt á milli útgerðaraðila og samfélaganna sem veiðarnar stunda.

Veiðarnar og stjórnun þeirra er samofin íslenskri menningu og samfélagsgerð. Ljóst er að fyrirliggjandi þekking á þessum málefnum er af skornum skammti, sú þekking sem er til er lítið nýtt og yfirsýn skortir tilfinnanlega.

Slíkt sætir furðu, þar sem öll umræða um sjálfbæra þróun miðar að því að skoða nýtingu auðlinda í samhengi við þau samfélög sem auðlindina nýta.

Það er því löngu orðið tímabært að skoða íslenska fiskveiðistjórnun ofan í kjölinn í þessu tilliti og gera grein fyrir forsendum, virkni og áhrifum stjórnunarinnar, segja fræðimennirnir.

Þeir sem undir bréfið til stjórnvalda rita eru úr ýmsum greinum félags- og raunvísinda, út heimspeki, mannfræði, sagnfræði, landafræði og sum þeirra rannsaka sérstaklega sjávaauðlindina og veiðarnar við erlendar fræðistofnanir beggja vegna Atlantshafsins.

Níels Einarsson sem er forstöðumaður Stofnunar Vilhjálms Stefánssonar á Akureyri dvelur í vetur við slíkar rannsóknir í Tromsö í Noregi.

Deilur um stjórn fiskveiða og skiptingu afraksturs af þeim og veiðigjaldið hafa risið hátt á Íslandi að undanförnu.

Skýrari skilaboð frá Samfylkingunni