Til ungrar stúlku

Sæl er hver sú af sönnu gyðju yndi,

er setjast má hjá þér, nálgast fegurð þína,

horfa svo á þig, hlýða á vara þinna

unaðsfull orðin.

 

Hljómfagur seiðir hlátur þinn og laðar,

af hjartslætti mínum þrútnar brjóst og titrar.

Er fegurð þín áfeng auga mínu birtist

má eg ei mæla.

 

Tungan er löm sem brostin ör á boga

um blóð mitt fer heitur logi sjafnargirndar.

Augu mín dimmir, eyrun brimskafl heyra

steyta á ströndu.

 

Hitna og svitna eg öll af brími ástar,

armurinn titrar, bliknar hörunds litur,

líkamann máttur flýr, sem feigðar vigur

hníti við hjarta.

Höfundur: Saffó(6. öld f.k.) Gísli Jónsson þýddi.

Athugasemdir

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 21.6.2007 kl. 15:59]

Vó...það er aldeilis að menn voru blóðheitir í gamla daga...ha?

[Níels A. Ársælsson., 21.6.2007 kl. 16:02]

Konur elskan. Saffó að yrkja til ungra stúlkna.

[Jón Steinar Ragnarsson, 21.6.2007 kl. 17:43]

Gredda svona pent sagt, ef litið er fram hjá fögru orðskrúði.  Annars magnaður kveðskapur og tímalaus.