Sjávarútvegs - byggðamál

11.2.2008 | 22:59

Íslandsbanka lokað vegna hættu á stórfelldum sparifjárflótta

Anno 3. febrúar 1930.

Þegar leið að opnunartíma bankanna í Reykjavík í morgun sást, að óvenjulega margir virtust eiga erindi í Íslandsbanka, því þar var allmikil þyrping fyrir dyrum.

En bankinn var ekki opnaður á tilsettri stundu, heldur tilkynnt, að hann yrði lokaður um óákveðin tíma og innti ekki af höndum neinar greiðslur né önnur almenn bankaviðskipti fyrst um sinn.

Brá viðskiptamönnum illa í brún og varð nokkur þröng og jafnvel háreysti fyrir dyrum bankans um stund, en síðan hurfu menn frá. Aðdragandi þessa máls var nokkur.

Ýmsir höfðu talið undanfarnar vikur, að fjárhagur bankans stæði völtum fæti, og fyrir rúmri viku brá svo við, að hlutabréf bankans hríðféllu allt í einu í kauphöllinni í Kaupmannahöfn.

Við það beið traust bankans mikinn hnekki á Norðurlöndum og í Bretlandi, og þegar orðrómurinn barst hingað til lands um helgina, sá bankastjórnin ekki annan kost vænni en að loka bankanum til að koma í veg fyrir algeran sparifjárflótta úr bankanum, enda hafði bankinn ekki handbært fé til að greiða út innistæður manna.

Harðar umræður og samningsumleitanir hafa farið fram í dag á Alþingi á milli þingflokkanna um gjaldþrot Íslandsbanka og samþykkti þingið loks lög um stofnun Útvegsbanka Íslands.

Ríkissjóður leggur Íslandsbanka til 3 milljónir króna, gegn hálfri þeirri upphæð fenginni innan lands og hálfri fimmtu milljón króna, sem lagt er fram sem áhættufé bankans frá lánadrottnum hans erlendis.

Þegar þessum skilyrðum er fullnægt, rennur Íslandsbanki inn í Útvegsbankann og hættir að vera til sem sjálfstæð stofnun. Útvegsbanki tekur síðan við skuldum og innistæðum Íslandsbanka.