Rommkópar - tálbeita hákarlamanna

 

Á seinni hluta nítjándu aldar kom til sögunnar ný beita sem íslenzkir hákarlamenn sögðu algjöra byltingu við veiðar á hákarli; voru það litlir selkópar vestan frá Breiðafirði, og voru þeir látnir liggja í pækli í heilu lagi í sterku íláti.

En það merkilega við þessa hákarlabeitu var það, að selkóparnir voru ekki ristir á hol, heldur voru þeir aðeins opnaðir með svolítilli stungu, þegar búið var að veiða þá, og var sterku rommi helt gegnum smuguna inn í kópinn; vínandinn samlagaðist innýflunum og blóðinu og fóru út í spikið; var þess og vandlega gætt , að rommið færi ekki út úr skrokknum aftur og vandlega saumað fyrir opið.

Þegar kóparnir voru teknir upp úr ílátinu voru þeir skornir sundur í smábeitu, og angaði af þeim lyktin er þeir voru opnaðir, enda var ekki tútt um að sumir drykkjumenn langaði til að bragða á romminu, sem inn í þeim var, ef þeir voru alveg vitundarlausir af brennivíni.

– Þetta voru nefndir rommkópar og voru þeir einhver hin allra mesta tálbeita fyrir hákarl.

Á þessum hákarladöllum  - eins og hákarlaskipin voru nefnd – var útbúnaður allur með líku móti. Menn beittu hrossakjöti og selspiki. Skinnið var látið tolla við selbeiturnar og stungið hníf í gegnum hverja beitu; var önnur beitan höfð af sel og önnur af hrossakjöti – á víxl. –

Mörgum beitum var beitt í einu, var þeim þrýst upp eftir leggnum á „sókninni“ (hákarlaönglinum), síðast var bugurinn fylltur með ýmsu gumsi úr hákarlinum, svo sem munnamögum, gallhúsum, hjörtum o. s.frv., og tóbaksmenn gerðu sér það oft að reglu að hrækja á beituna um leið og sókninni var kastað fyrir borð. –

Við vaðsteininn var járnkeðja, tveggja faðma löng, sem fest var við sóknina, en milli vaðarhaldsins var kaðalspotti á að gizka faðmur á lengd, sem kallaður var „bálkur“.

Heimild: Theodór Friðrikssson; Hákarlalegur og hákarlamenn.

Fengu hákarl í netin

Athugasemdir

[Mr;Magoo (IP-tala skráð) 28.3.2009 kl. 00:57]

Pabbi heitinn vann sem strákur við hákarlaveiðar og hann sagði mér það að því úldnara því betri hefði beitan verið.

Annað mál mér finnst hákarl lostæti en verðlagið er úr öllu korti miðað við verð á hráefni og vinnutíma sem fer í verkunina.

það er verið að selja þetta á 5-6000 kr/kg sem er svipað og á harðfiski en ástæðan fyrir háu verði á harðfiski er að þar er hráefnis verð er hátt og rýrnun er mikil c.a 70-80% 

við hákarlsverkun er ekki mikil rýrnun og vinnan við þessa 2 verkanir eru svipaðar held þó að vinnu tími pr kíló sé hærri við harðfisk.

[Heimir Tómasson, 28.3.2009 kl. 01:48]

Merkilegt. Takk fyrir þetta.