Ómagar sérhagsmuna munda stríðsöxina

Samtök atvinnulífsins hafa nú ákveðið að taka frið á vinnumarkaði í gíslingu og lausnargjaldið er að útgerðarmenn innan LÍÚ haldi yfirráðum yfir fiskveiðikvóta þjóðarinnar.

Á  sama tíma berast fréttir innan úr bönkunum af því að sjávarútvegsfyrirtækin sem stórauðguðust á óréttlátu gjafakvótakerfi séu að fá afskrifaða milljarða á milljarða ofan.

Í nærri þrjátíu ár hefur byggðum landsins verið að blæða út vegna óréttlætisins sem hefur hlotist af kvótabraskinu og yfirvofandi breytingar hafa nú leitt til þess að útgerðarmenn eru farnir í stríð við þjóð sína.

Þegar mest ríður á við endurreisn efnahagsins birtast þeir okkur fyrst sem þurfamenn inni í bönkunum og láta síðan glitta í vígtennur þegar kemur að því að stokka upp kerfi sem aldrei hefði átt að líðast.

,,Alvarleg staða er nú í atvinnumálum landsmanna en um 14 þúsund eru á atvinnuleysisskrá og útlit fyrir að þeim fari fjölgandi ef ekki verður gripið til róttækra aðgerða,” segir á vefsíðu SA og það eru orð að sönnu.

Hvernig væri að útgerðarmenn kæmu til að mynda með aflann til hafnar svo hægt sé að vinna hann í sjávarbyggðum landsins og hætti að sigla með hann til útlanda?

Eða er það kannski of róttæk aðgerð fyrir Samtök atvinnulífsins?

Nei, við skulum frekar leggja niður Umhverfisráðuneytið eins og samtökin lögðu til í gær en þau gáfu sér tóm frá gíslatökunni til þess.

Þar með er rutt úr vegi enn einni hindruninni á vegi til þess að Ísland geti orðið nýlenda erlendra stórfyrirtækja sem vilja kaupa orku og auðlindir á brunaútsölu.

Í raun eru Samtök atvinnulífsins hlægileg í ljósi alls sem hefur gengið á. Tillögur þeirra í atvinnumálum snúa aðallega að ríkisstyrktum stórframkvæmdum en ómaga sérhagsmunakerfisins á að láta óáreitta á sinni beit.

Annars verður stríð.

Grein fengin að láni á smugan.is

Athugasemdir

[Aðalsteinn Agnarsson, 1.2.2011 kl. 13:42]

Sjaldan launar kálfur ofeldið.