Matargerð í Stapadal við Arnarfjörð

Sigríður Júlíana Kristjánsdóttir var fædd í Stapadal í Arnarfirði 16. febrúar 1876, dóttir Kristjáns hreppstjóra Krístjánssonar Guðmundssonar frá Borg og konu hans, Símoníu Pálsdóttur, Símonarsonar frá Dynjanda í Arnarfirði. Hún lést 16. mars 1943.

Tæplega tvítug að aldri, í desember 1895, gekk Sigríður að eiga Bjarna Asgeirsson frá Álftamýri, Jónssonar prests Ásgeirssonar sem sagður var atgjörfismaður og mikill ásýndum.

Settust þau Sigríður að í Stapadal og bjuggu þar í 6 ár, en fluttust þá að Hokinsdal í Arnarfirði, og bjuggu þar árin 1902 til 1906, fluttust þau þá aftur að Stapadal og bjuggu þar óslitið síðan þar til Bjarni lézt haustið 1935. Þau hjónin eignuðust 15 börn.

Fluttist Sigríður til Ísafjarðar eftir lát Bjarna, ásamt nokkrum börnum sínum og átti þar heimili síðan. Eru þetta fjölmennar ættir, og margt dugnaðarfólk komið þaðan.

Kristján í Stapadal var dugandi atgerfismaður til sjós og lands, — hraustmenni að burðum, svo talið var að fáir kæmust þar til jafns við hann. Vel viti borinn og upplýstur að þeirra tíðar hætti.

Sigriður var snemma vel gefin og námfús bæði til munns og handa. Hún var tíguleg og bauð jafnan af sér hinn viðfelldnasta þokka hinnar háttprúðu og gjörvilegu konu. Hún var ágætlega verki farin, svo að segja mátti, að öll verk léku í höndum hennar.

Varðveist hafa tvær mataruppskriftir eftir Sigríði J. Kristjánsdóttur í tímaritinu 19. júní frá því 1928 og birtast þær hérna neðanmáls orðrétt eftir hennar forskrift.

Sýrugrautur:

1. lítri drykkjarsýra, 2 I. vatn, 1 stöng kanel, sykur eftir bragðí, kartöflumjöl svo mikið, að grauturinn verði hæfilega þykkur. Þegar síður er froðan tekin ofan af og kartöflumjölið Iátið í. Þessi grautur er hollur og Ijúffengur og borðast kaldur með mjólk og sykri. Til þess að grauturinn verði litarfallegri má láta í hann nokkra dropa af súpulit eða eggjalit, ef vill.

Mysugrautur:

3. lítrar ný mysa, 1 stöng kanel, 2 — 3 matsk., sykur, kartöflumjöl. Því lengur, sem mysan er soðin, þess minna þarf af sykur og þess bragðbetri verður grauturinn, en það má líka láta mjölið í strax og síður. Þennan graut á helzt að borða volgan með mjólk og sykri. Líka má búa til súpu úr sama efni og borða með tvíbökum eða öðru brauði, en hafa þá minna af kartöflumjöli.