Barnaníðingar

Niðurstöður sýna að dæmigerður brotamaður af þessu tagi er ekki til. Margar tegundir þekkjast og gerendur eru alls ekki alltaf fórnarlömb kynferðisofbeldis. Þó hafa rannsóknir sýnt að þeir sem hafa orðið uppvísir að kynferðisbrotum gegn börnum hafa í ríkari mæli verið misnotaðir í æsku en gerendur í nauðgunarmálum (Bolen, 2001).

Einnig sýna rannsóknir að þegar kemur fram á fullorðinsár eiga þolendur kynferðislegs ofbeldis í æsku yfirleitt í meiri erfiðleikum með náin tengsl við maka en þeir sem ekki hafa orðið fyrir slíkri reynslu (Thio, 2004).

Rannsóknir í Bandaríkjunum sýna að allt að 19 prósent kvenna segjast hafa orðið þolendur kynferðisofbeldis í æsku og um 8 prósent drengja (Finkelhor, 1990). Þetta eru háar tölur og sýna að vandinn er víðtækur. Yfirleitt þekkja þolendur gerandann og sjaldan þarf að beita líkamlegu afli til að fremja verknaðinn. Heimildir; vísindavefurinn:

Ummæli Sarkozys um barnaníðinga valda uppnámi