Frelsi

Frelsi – vor eflandi, yngjandi von

sem Ísland skal reisa og skipa því vörð

þú blessar í átthögum son eftir son

Þú signir vorn trúnað á dal vorn og fjörð.

Bliki þíns háa fyrirheits foldir

fjallbláar út yfir brim og moldir.

Helgist þér lýður í lífi og stríði

svo langt sem kennist vor gnoð og hjörð.

 

Höfundur: Einar Benediktsson.

 

Athugasemdir

[Aðalheiður Ámundadóttir, 28.6.2007 kl. 15:35]

Sá hefur bezt úr býtum,

sem búið getur að sínu einn,

frjáls af lymskunnar lýtum

lifir og deyr svo hjartahreinn.

Tryggðum víst vél nú farga.

Veröld snýst. Hver vill

                                bjarga?

Ráð er sízt að reiða sig

                       upp á marga.
 

 Úr Flærðarsennu Hallgríms Péturssonar

[Níels A. Ársælsson., 28.6.2007 kl. 19:52]

Þetta er glæsilegt kvæði eftir Hallgrím. Ég hef aldrei séð það áður. Hvar náðuru í það ?

[Aðalheiður Ámundadóttir, 28.6.2007 kl. 21:22]

Fann þetta í Sýnisbók Sigurðar Nordal frá 1953. Þar eru sex erindi úr þessu frábæra kvæði.

 Hér eru önnur tvö.

Slíkt eru hyggindi haldin,

höfðingsskapur og menntin

Veröldin falsi faldin        [prúð.

Fóðrar sinn kjól með

                             skollahúð,

lærð er á lymsku beglur,

leynt sér hjá fann þær reglur

sem köttur sá, er kreppir

                 að hvassar neglur.
 

 

Oft er fagurt í eyra

alþýðulof af hræsni veitt,

hinum, er á það að heyra,

heimur þykir sem kálfskinn

                                     eitt.

Í augum greið hlæja og 

                                hlakka,

hrósa um leið, biðja og þakka.

Búin er sneið, þá snúa þeir

                       við þér hnakka.

 

[Árni Gunnarsson, 28.6.2007 kl. 23:18]

Gömlu góðskáldin okkar eru óþrjótandi uppspretta mannvits, orðkynngi og málsnilldar.

Upprifjun á því öllu væri ævistarf ásamt samanburði við allt þvagflæðið frá okkar uppdópuðu menningarelítu.

Bestir finnst mér þó þeir sem ortu í annari heimsálfu og bjuggu að svo rammefldu tungutaki að mann svimar.

"Hann Einbúi gnæfir svo langt yfir lágt

að lyngtætlur stara á hann hissa.

Og kjarrviðinn sundlar að klífa svo hátt

og klettablóm táfestu missa.

 Þó kalt hljóti nepjan að næða hans tind,

svo nakinn hann hopar þó hvergi.

Hann stendur sem hreystinnar heilaga mynd

og hreinskilnin klöppuð úr bergi.

Hét hann ekki Stephan G. þessi karl og bjó undir lokin við rætur Klettafjallanna?

Og orti um þá "nóttlausu voraldar veröld þar sem víðsýnið skín!"

[Árni Gunnarsson, 28.6.2007 kl. 23:21]

Góða nótt.

[Níels A. Ársælsson., 29.6.2007 kl. 22:03]

Já, Árni mér svelgdist á og svimaði á víxl. Þvílík snild.