Fyrsti íslenzki togaraskipstjórinn

Indriði Gottsveinsson fæddist á Árvelli á Kjalarnesi þann 13. júlí 1869 og dó í Reykjavík 1944. Indriði byrjaði róðra með föður sínum úr Vogunum og síðar bæði á Seltjarnarnesi og Kjalarnesi .

Árið 1892 fór hann á kútter Kómet, þekkta skútu og eftir það á ýmsum skútum þar til hann fór í Stýrimannaskólann 1898 og lauk þaðan prófi um vorið 1899.

Hann varð skipstjóri á Birninum, kútter frá Akranesi, árið 1900 og þar næst á kútter Haraldi, einnig frá Akranesi, sem frægur er í kvæðum. Næst á eftir Haraldi tók hann við Haffara fyrir Sigurð í Görðum.

Með fyrsta toogara Íslands, Coot var hann í fjögur ár en síðan með Íslending í eitt ár 1909, en þá með einn af togurum Alice Black sem Thore hét, síðan um tíma með togarann Lennox frá Aberdeen og loks tók hann Garðar landnema og var með hann þar til hann hætti skipstjórn og sjómennsku 1913.

Indriði kvæntist aldrei og eignaðist aldrei börn. Vafalaust hefur Indriði notið kvenna eins og aðrir karlmenn, en hann var aldrei kenndur við neina einstaka konu svo vitað sé.

Líklegast er þó að Indriði hafi ekki hirt um að binda trúss sitt með kvenmanni, sem síðan væri að væflast í kringum hann í tíma og ótíma.

Indriði var sagður hlýr að eðlisfari en gat verið kaldrannalegur og óvæginn er út á sjó var komið en einstakt ljúfmenni við land.

Umskiptingurinn Einar K. Guðfinnsson

Þann 3. apríl 1995 áttu Vestfirðingar þingmann sem sagði þetta. Árið er 2012 og enn er þessi sami þingmaður að láta ljós sitt skína á sjávarútveginn.

Hrikalegar afleiðingar kvótakerfisins á byggð á Vestfjörðum voru þingmanninum oft hugleiknar enda sjálfur þurft að reyna ýmislegt á eigin skinni og marga fjöruna sopið.

Skýrslum um ýmsar þjóðfélagsmeinsemdir og hörmungar vegna kvótakerfisins virðist hafa verið stungið undir stól að fyrirskipan ríkjandi afla enda einskins látið ófreistað til að koma ránshöndum yfir fiskimið Vestfirðinga.

Brostnar vonir - frá 2001

Ríkisstyrktur óarðbær sjávarútvegur

LÍÚ aulgýsir nú sem aldrei fyrr í öllum helstu fjölmiðlum landsins og gera glöggir menn ráð fyrir að kostnaðurinn við herferðina hlaupi á 2-3 milljónum hvern einasta dag. Það lágkúrulega við þessar auglýsingar er sú staðreynd að þær beinlínis ljúga að almenningi.

Ragnar Árnason: Sjávarútvegurinn og samkeppnin

Frjálsar handfæraveiðar og kvótakerfið burt

´

Ríkisstjórnarflokkarnir Samfylkingin og Vinstri græn lofuðu þjóðinni í aðdraganda síðustu Alþingiskosninga frjálsum handfæraveiðum og alsherjar uppstokkun á kvótakerfinu. Þessi loforð hafa verið svikin og ekki bólar á neinum efndum. Látum ekki bjóða okkur lengur þetta ofbeldi og áframhaldandi mannréttindabrot.

Það er ekkert brottkast á Íslandsmiðum

Opinberlega er ekkert brottkast á fiskimiðunum við Ísland,  þetta vita allir, enda er stranglega bannað að kasta fiski og viðurlögin mjög þung við slíkum brotum eins og dæmin sanna.

Þessari fullyrðingu til sönnunar bendi ég á mjög faglega unnar skýrslur Hafransóknarstofnunar sem gefnar eru út árlega í nánu samráði við LÍÚ og ýmsa hagsmunaaðila eins og td, Sjálfstæðisflokkinn, Framsóknarflokkinn og Byggðastofnun.

Það er mjög mikilvægt út á við að þessu sé haldið til haga.

Vilja ekki bann við brottkasti

1500 marsvín óðu á land

Árið 1813 óðu á land í Hraunsfirði, eða hlupu á land, nálægt 1500 marsvín (grindhvalir) og sóttu menn þangað úr Mýra-, Snæfellsness-, Dala-, Barðastrandar-, Stranda og Húnavatnssýslum. Mælt var sá hvalur væri meira seldur en gefinn af umboðsmanni konungs, Stefáni Scheving á Ingjaldshóli.

Þar um var þetta kveðið.

Má ei tala margt um þar,
mig því bernskan heftir,
hvort að sala og vigtin var
vilja drottins eftir.