Leita í fréttum mbl.is

Bloggfærslur mánaðarins, júní 2007

Rétt bara forsmekkurinn

Hvað haldið þið að verði þegar þeir fá ekki eina einustu loðnu frá Íslandi, hvorki hroggnafulla í heilu né hrognin í þúsunda tonna tali ?

Nú blasir við hvort sem Þorsteini Má líkar betur eða verr algjört veiðibann á loðnu við Íslands strendur.

Ég á þá við algjört stopp hvort heldur ríkistjórn Íslands skerst í leikinn eður ei.

Því nú mun vera í burðarliðunum stofnun samtaka almennings um verndun lífríkis sjávar til varnar sjávarbyggðum Íslands og munu þau samtök taka málin í sínar hendur, ef ekki með góðu þá með illu og viðeigandi ráðstöfunum.

Að auki legg ég til að Samherja hf, verði eytt og Halldóri Ásgrímssyni stungið í grjótið sem eftir lifir.


mbl.is Japanskir kokkar fara á taugum vegna túnfisks
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Síðasti naglinn í líkkistu kvótakerfisins sleginn

Takk elsku Einar Kr, hæstvirtur sjávarútvegsráðherra. Takk fyrir að slá síðasta naglann í kistulokið. Það munaði ekki um það, á bólakaf í einu höggi.

Ég vona að þú hafir verið meðvitaður um það hvað þú varst að gera ! Fólkið í sjávarþorpum Íslands mun ætíð minnast þín fyrir náðarhöggið sem þú gafst kvótakerfinu.

Ég er ekki eins viss um að samráðsforstjórar LÍÚ og galtómu jakkafötin í bönkunum átti sig á því hverslags risa brotsjór æðir óbeislaður að lunningu lífs þeirra !

Til hamingju íslenzka þjóð !

 


mbl.is Breskir fiskkaupendur fagna ákvörðun um afnám útflutningsálags á fiski
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Útrás fyrir íslenzka sauðfjárbændur

Gullið tækifæri fyrir íslenzka sauðfjárbændur. Hrútspungar fyrir "Skotapilsunga" gætu orðið rán dýr útflutningsafurð í framtíðinni og verið í harðri samkeppni við lystuga neytendur þorramats.

Íslenzkt sauðfé hefur löngum haldið lífi í vorri þjóð og mun gera um ókomna framtíð.

Lengi lifi sauðkindin og Guðni Ágústsson !

Mig hefur oft langað, ef það gæfist næði,
íslenskri sauðkind helga lítið kvæði.
Sæma hana nokkrum sannleiks-hlýjum orðum
samskiptin þakka bæði nú og forðum.

Enginn á stærri þátt í lífi þjóðar
er þraukaði af í landi íss og glóðar.
Þolin og hörð í þrautum, hvað sem dynur,
þúsund ár mannsins bjargvættur og vinur.

Höfundur ljóðs: Þorfinnur Jónsson frá Ingveldarstöðum í Kelduhverfi.


mbl.is Skotapilsapungar falla undir ný lög
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Upphaf rækjuveiða á Íslandi

Frumkvöðlar rækjuveiðaÞað þarf ekki að koma á óvart að þeir tveir menn sem öðrum fremur teljast frumkvöðlar rækjuveiða og rækjuiðnaðar á Ísafirði, skyldu vera af erlendum uppruna, framsýnir menn með önnur viðhorf en landinn.

Þetta voru Norðmennirnir Ole Gabrielsen Syre og Símon Olsen frá eynni Karmöy sem er rétt sunnan við Haugasund í Noregi.

Sá fyrrnefndi var búsettur á Íslandi frá árinu 1909, lengst af á Ísafirði. Hann var einn af upphafsmönnum síldarsöltunar þar og rak síldarútveg og lifrarbræðslu um árabil. Syre var opinn fyrir öllum nýjungum í sjávarútvegi og reyndi fyrir sér við margt.

Um miðjan þriðja áratuginn stundaði hann reknetaveiðar í Ísafjarðardjúpi og var því þaulkunnugur fiskigöngum og öllum aðstæðum við Djúp. Hann hefur án nokkurs efa veitt rækjunni í Djúpinu athygli og gert sér grein fyrir þeim möguleikum sem fólgnir voru í rækjuveiðum enda gjörþekkti hann slíkar veiðar frá heimabyggð sinni.

Árið 1924 keypti Ole Syre 56 brúttólesta vélbát í Noregi sem hann gaf nafnið Hrönn og var skráður á Ísafirði frá 23. júlí 1924. Nokkrum dögum seinna, eða þann 27. júlí, segir í Skutli: „O.G. Syre hefur fengið laglegan bát frá Noregi, c. 60 tons; skal hann hefja síldveiðar.“

Með þessum báti kom Símon Olsen ásamt Harald Hauge sem var mágur Syre en móðir hans var föðursystir Símonar. Höfðu þeir frændur með sér rækjunót frá Noregi og er talið fullvíst að þá um sumarið hafi þeir félagar Syre og Olsen, ásamt Harald Hauge, gert tilraun til að veiða rækju í Ísafjarðardjúpi. Reyndu þeir rækjuvörpuna tvisvar og fengu dágóðan afla.

Heimild: Fræðsluhorn bb.is


mbl.is Rækjuvinnslu hætt hjá Miðfelli á Ísafirði
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Við leiði Gísla Konráðssonar

Leiði Gísla Konráðssonar

Ég brá mér út í Flatey í dag og fór að leiði Gísla ens fróða Konráðssonar skálds og sagnamanns.(f. 18. júní 1787, d. 1877). Af því tilefni tók ég meðfylgjandi mynd. Tveir af sonum mínum, frá vinstri, Styrmir 12 ára og Guðmundur 14 ára voru með í för, en þeir eru afkomendur Gísla í móðurætt.

Gísli Konráðsson fæddist árið 1787 á Völlum í Vallhólmi í Skagafirði. Hann bjó lengstum á Húsabakka í Vallhólmi, en fluttist til Breiðafjarðar árið 1850 eftir lát fyrri konu sinnar. Hann lést í Flatey 1877.

Gísli er einn afkastamesti alþýðufræðimaður á Íslandi fyrr og síðar og er Húnvetninga saga aðeins eitt af fjölda verka sem eftir hann liggja.

Af öðrum verkum hans má nefna Strandamanna sögu, Skagstrendinga sögu og Skagamanna, Barðstrendinga sögu, Söguna af Natani Ketilssyni, auk fjölda annarra sagnaþátta og frásagna. Einnig var hann afkastamikið ljóðskáld

 


Sólarupprisuræða

Þegar konfersráðið kemur ha !

Góðan daginn !

Það er nefnilega það.

Þrjátíu vertíðir á sjó.

Sá sem rær hjá Gúdmúndsen þarf herskip.

 

Eftir þrjátíu vertíðir, góðan daginn:

þú ert sendur heim,

heimí þetta skráþura hreyfingalausa bjakk

sem þeir kalla land

og það er nefnilega það;

 

Höfundur; Halldór Laxnes.


mbl.is Mikil ölvun í miðborginni í nótt
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Mey að morgni

Því skyldi ég lofa mey að morgni

hafi hún sagst vera á túr að kveldi

drukkið allan Morganinn minn

stolið veskinu mínu

ælt í nýja stofusófann

étið allt Cheriosið mitt

og kastað notuðum ógeðslegum

túrtappa í eldhúsvaskinn ?

Hvers á ég að gjalda í þessari dásamlegu veröld ?


Sjómannsbragur

Út við lunningu lífsins

stendur maður og tekur í blökkina

brostnum vonum.

Í porti hamingjunnar uppá

Grettisgötu hálf tólf stendur hálfopin öskutunna

og grætur ferköntuðum tárum

útí sporöskjulagaða hríðina.

 

Og á meðan þrístrendar mellur

ganga um öngstræti lífsins

þá dansa dauðadrukknir lögregluþjónar

trylltann dans við truflaða stöðumæla.

 

Þá felur rópurinn sig

afturá klósetti og glottir

þegar pokinn stígur

fráleystur úr djúpum hafsins.


Gísli ens fróði Konráðsson

Gísli Konráðsson orti þessar vísur í Flatey á Breiðafirði þegar hann missti konu sína Guðrúnu Arnfinnsdóttur eftir ei fulla vikulegu, þann 28. Júní 1858. Guðrún var 42 ára þegar hún lést en Gísli var þá 72 ára.

 

Hreptig lóna leyfturs

lindis fróvar yndis,

ungur átti lengi

aðra norður þaðra.

Logaði ástarlega

ljós við eðli drósar

lifnað lífs að efnum

langa fyrstu daga.

 

Fróðar naut og fríðar

freyju silkidregils

fjörnar vega ferna

fetaða tugi vetrar

frekum framar vikum

fátt í þremur og átta

þráðig raun þá réði

rein guðvefjar eina.


« Fyrri síða | Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband